Aciditeti ose pH luan një rol të rëndësishëm në procesin e zhvillimit të bimës. pH ndikon në formën në të cilën ushqyesit janë të pranishëm te dheu dhe si rrjedhojë, disponueshmërinë e këtyre ushqyesve.
Çdo organizëm i gjallë ka nevojë për ushqyes që të rritet, të zhvillohet dhe të lulëzojë. Njëlloj edhe bimët. Ato kanë nevojë për minerale në dhe. Ushqyesit e rëndësishëm të bimëve janë si më poshtë:
- Boroni: forcon membranat dhe stimulon zhvillimin e pikave të rritjes.
- Kalciumi: është përbërës i murit të qelizës dhe si i tillë, forcon qelizat.
- Klori: nevojitet për të balancuar kripërat dhe për të mundësuar marrjen e ushqyesve të tjerë.
- Fosfori: përfshihet në transportimin e energjisë brenda bimës. Ai është element i rëndësishëm për formimin e rrënjëve, luleve dhe farave.
- Hekuri: nevojitet për zhvillimin e kloroplasteve.
- Kalciumi: aktivizon enzima të ndryshme dhe luan rol në balancën e kripërave te bima.
- Bakri: nevojitet për shumë reaksione të reduktimit të oksidimit brenda bimës. Këto reaksione nuk mund të ndodhin pa praninë e bakrit. Bakri mundëson gjithashtu formimin e vitaminave.
- Magnezi: është përbërës i kloroplastit dhe bllok ndërtues i enzimave dhe mureve të qelizës.
- Mangani: nevojitet për t’i mbajtur kloroplastet të qëndrueshme dhe për të mundësuar çlirimin e oksigjenit. Ai mundëson gjithashtu metabolizmin e bimës.
- Molibdeni: nevojitet për marrjen e azotit (fiksimi i azotit dhe reduktimi i nitratit). Molibdeni është bllok ndërtues i disa hormoneve të bimëve.
- Nikeli: Mundëson funksionimin e enzimës për vazhdimin e ciklit të azotit.
- Azoti: është përbërës i rëndësishëm i aminoacideve dhe kloroplasteve ndërmjet të tjerash. Azoti stimulon zhvillimin vegjetativ të bimës.
- Zinku: është përbërës i disa enzimave.
- Squfuri: është përbërës i shumë aminoacideve dhe proteinave. Ai nxit gjithashtu rritjen e rrënjëve dhe forcimin e bimës.
Problemet e rritjes së bimës
Problemet e rritjes së bimëve mund të shkaktohen nga mungesat e ushqyesve, mundësisht për shkak të pH të dheut. Nivelet optimale të pH janë ndërmjet 6 dhe 7. Nivelet e ulëta të pH (një mjedis acid) parandalojnë marrjen e ushqyesve. Kjo ndodh sepse jonet H⁺ kanë një efekt negativ në rritjen e rrënjëve dhe si rrjedhojë, në marrjen e ushqyesve. Për më tepër, nivelet e ulëta të pH pengojnë disponueshmërinë e ushqyesve. Në anën tjetër, nivelet e larta të pH mund të bëjnë që ushqyesit të marrin forma të ndryshme, të cilat nuk mund të përthithen ose përthithen shumë pak nga bima.
Ndikimi i aciditetit në përthitjen e azotit
Një shembull i mirë i ndikimit të aciditetit paraqitet nga marrja e azotit (N₂): bimët nuk mund ta marrin këtë substancë në formë gazi dhe si rrjedhojë, ato duhet ta tërheqin atë nga dheu ku gjendet në formë nitrati ose amoni.
Ky proces ka nevojë për baktere të ndryshme:
- Bakteret fiksuese të azotit bëjnë të mundur konvertimin e gazit atmosferik të azotit në amon.
- Bakteret e kalbëzimit konvertojnë proteinat e mbetjeve të organizmave të vdekur në amon.
- Bakteret e nitritit e konvertojnë amonin në nitrit.
- Bakteret e nitratit e konvertojnë nitritin në nitrat.
Me pak fjalë, këto baktere janë shumë të rëndësishme për marrjen e azotit nga bimët. Bakteret e kryejnë detyrën e tyre më së miri kur nivelet e pH janë nga 6 deri në 7. Më poshtë se 6, nitrifikimi ndodh në shkallë gjithmonë e më të ulët. Kjo ndikon shumë te bima, sepse azoti luan një rol të rëndësishëm. Për shembull, azoti nevojitet për prodhimin e nukleotideve. Këto janë blloqe ndërtuese të ADN-së. Pa azotin, bima nuk do të mund t’i rinovonte qelizat, duke shkaktuar vdekjen e saj.
Kontrolluesit e pH nga BAC
Për të rritur ose ulur nivelet e pH të dheut, BAC ofron produkte me përqendrim të lartë pH⁻ dhe pH⁺. Këto mundësojnë stabilizimin e rezervuarit të ujit, për të lejuar që dheu të arrijë nivelet optimale të pH./Bacoline.al
