Limoni i zi është një agrume e tharë që ka humbur të gjitha lëngjet, pasi ka qëndruar për shumë kohë në diell. Në shumë receta të njohura ndërkombëtare, limoni i zi përdoret i plotë, i prerë ose i grirë duke i dhënë një shije interesante gatimeve, krejt të ndryshme nga çfarë keni njohur deri më sot.
Sa herë ju kanë mbetur limonë të fortë në shtëpi? Tani do të dini se çfarë mund të bëni me to. E njëjta vlen edhe për agrobizneset që merren me agrume, që mund t’i përdorin këto informacione për të përpunuar limonët e kategorisë së dytë që nuk arrijnë në treg.
Limonët e zinj janë të vegjël dhe me ngjyrë të errët, ashtu siç e kanë edhe emrin. Limonët e freskët ziehen në ujë me kripë dhe më pas vendosen në një vend të thatë në diell për disa javë. Në fund, limoni është kokërrfortë, me një lëkurë me push me ngjyrë të errët dhe tul të nxirrë. Ajo që duhet të dini është sa më i errët të jetë agrumi, aq më e fortë shija. Limonët e zinj janë unikë, me një aromë të pasur nga fermentimi, që i ngjan erëzave orientale.
Limonët e zinj variojnë nga 2.5 në 4 centimetra. Lëkura e tyre përbëhet nga shirita në ngjyrë të errët që tejzgjaten vertikalisht. Tuli i brendshëm është i zi dhe plot shkëlqim. Agrumet me shijen më të mirë janë ato në ngjyrë të kafe, ndërkohë që shija e limonëve të zinj është më e fortë.
Limonët e zinj duhen ruajtur larg lagështirës përndryshe do të myken shpejt. Në rast se kjo ndodh, atëherë hidhini. Nëse i ruani siç duhet, atëherë limonët e zinj qëndrojnë deri në 2 vjet. Limonët e gjelbër marrin krejt ngjyrë të errët, ndërsa ata të verdhët marrin një ngjyrë të kafenjtë.
Limonët e zinj përdoren në gatimet me bimë bishtajore, produktet e detit dhe mishit. Ato qërohen ose shtypen përpara se të përfshihen në gatim. Pas gatimit, limonët e zinj zbuten dhe janë të ngrënshëm.
Shija e tyre është çuditërisht më e ëmbël seç pritet. Shija e tyre aromatike dhe e fermentuar i bën limonët e zinj të kombinueshëm me mishin e pulës, qingjit dhe peshkun në veçanti.
Përpara gatimit, limonët e tharë duhen larë mirë. Më pas shpojeni lëkurën disa herë për të lejuar shkëmbimin e lëngjeve në gatim dhe për të kombinuar aromat dhe shijet e të gjithë elementëve të përdorur.
Limonët e zinj mund të kthehen në pluhur dhe përdoren në receta pafund siç është ajo ku përzihen me specat pluhur për të spërkatur mishin e pulës ose peshkut dhe për të zëvëndësuar erëzat e tjera. Në variantin pluhur, limoni i thatë përdoret edhe në supa dhe gatime me perime./AgroWeb.org
